Afrika davulları, gelişimi ve çeşitleri
mal

Afrika davulları, gelişimi ve çeşitleri

Afrika davulları, gelişimi ve çeşitleri

Davulların tarihi

Davul kesinlikle herhangi bir medeniyet oluşmadan çok önce insanoğlu tarafından biliniyordu ve Afrika davulları dünyadaki ilk enstrümanlar arasında yer alıyor. Başlangıçta yapıları çok basitti ve bugün bildiğimize benzemiyorlardı. Şimdi tanıdıklarımıza atıfta bulunmaya başlayanlar, içi boş bir merkezi olan ve üzerine bir hayvan derisi kanadının gerildiği tahta bir bloktan oluşuyordu. Arkeologlar tarafından keşfedilen en eski davul, MÖ 6000 olan Neolitik Çağ'a kadar uzanıyor. Antik çağda, medeni dünyada davullar biliniyordu. Mezopotamya'da MÖ 3000'e ait olduğu tahmin edilen küçük, silindirik bir varil türü bulunmuştur. Afrika'da davul ritmi, nispeten uzun mesafelerde kullanılabilecek bir iletişim biçimiydi. Davullar, pagan dini törenlerinde kullanımlarını buldu. Ayrıca hem eski hem de modern orduların teçhizatında kalıcı bir unsur haline geldiler.

Davul türleri

Bu kıtanın belirli bir bölgesini veya kabilesini karakterize eden çok sayıda ve çeşitli Afrika davulları vardır, ancak bunlardan bazıları Batı'nın kültür ve medeniyetine kalıcı olarak nüfuz etmiştir. Afrika davullarının en popüler üç türünü ayırt edebiliriz: djembe, conga ve bogosa.

Afrika davulları, gelişimi ve çeşitleri

Djembe, en popüler Afrika davullarından birine aittir. Diyaframın üst kısmın üzerine gerildiği fincan şeklindedir. Djembe zarı genellikle keçi derisinden veya dana derisinden yapılır. Deri özel örgülü bir ip ile gerilir. Modern versiyonlarda halat yerine çemberler ve vidalar kullanılır. Bu davuldaki temel vuruşlar, en düşük sesli vuruş olan "bas" dır. Bu sesi yeniden oluşturmak için açık elinizin tüm yüzeyiyle diyaframın ortasına vurun. Bir diğer popüler vuruş, düzleştirilmiş ellerin tamburun kenarına vurulmasıyla elde edilen “tom” dur. En yüksek sesli ve en yüksek ses, parmakları açarak tamburun kenarına eller ile vurularak yapılan “Tokat” tır.

Konga, Afrika menşeli bir Küba davul türüdür. Tam konga seti dört davul (Nino, Quinto, Conga ve Tumba) içerir. Çoğu zaman solo çalınırlar veya vurmalı çalgılar setine dahil edilirler. Orkestralar herhangi bir konfigürasyonda bir veya en fazla iki davul kullanır. Çoğunlukla ellerle oynanır, ancak bazen sopa da kullanılır. Konga, geleneksel Küba kültürü ve müziğinin ayrılmaz bir parçasıdır. Günümüzde konga sadece Latin müziğinde değil, caz, rock ve reggae'de de bulunabilir.

Bongolar, aynı yükseklikte, farklı diyafram çaplarında, birbirine kalıcı olarak bağlı iki tamburdan oluşur. Gövdeler silindir veya kesik koni şeklindedir ve orijinal versiyonda ahşap çıtalardan yapılmıştır. Halk çalgılarında zarın derisi çivilerle çakılırdı. Modern versiyonlar, jantlar ve vidalarla donatılmıştır. Ses, diyaframın farklı bölgelerine parmaklarınızla vurarak üretilir.

Özet

İlkel insanlar için bir iletişim ve ezici tehlikelere karşı uyarı yöntemi olan şey, bugün müzik dünyasının ayrılmaz bir parçasıdır. Davul her zaman insana eşlik etmiştir ve müziğin oluşumu ritimden başlamıştır. Modern zamanlarda bile, belirli bir müzik parçasına analitik olarak baktığımızda, belirli bir parçanın belirli bir müzik türü olarak sınıflandırılabilmesi sayesinde ona bir özellik kazandıran ritimdir.

Yorum bırak